ไดอารี่ :251017
ไม่รู้ว่าจะมีใครกดเข้ามาดูบทความนี้ไหม แต่เราอยากจะเล่าให้ฟัง เราเป็นคนๆ หนึ่ง ที่มีความต้องการในสิ่งๆ ต่าง แต่มักจะไม่เคยได้อะไรเลย ตอนเด็ก ๆ เราขี้แยมากอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะร้องไห้ทันที และเราเป็นคนคิดมาก คิดวนเวียนอยู่อย่างนั้นถึงแม้มันจะผ่านมานานแล้ว เราเป็นคนเงียบๆ คุยไม่เก่ง ไม่รู้จักคบใครทำให้ไม่มีเพื่อน เราไม่ค่อยเข้าใจเลยว่าทำไมต้องมีเพื่อน เพราะสุดท้ายถึงยังไงตอนตายเราก็ตายคนเดียว จะมีใครจะจดจำเรา กลายเป็นฝุ่นที่ล่วงเวลามา เราเป็นคนขี้น้อยใจ ยิ่งเป็นคนแบบนี้ทำให้เราอยู่ยากขึ้นในสังคม เราคิดเสมอว่าไม่มีใครรักเราเลย คิดว่าไม่ควรเกิดมาตลอด คิดจะฆ่าตัวตายเสมอ ภาวนาว่าพรุ่งนี้ขอให้ตัวเองไม่ตื่นขึ้นมา ร้องไห้ทีก็เจ็บร้าวไปทั้งตัว แทบขาดใจ อยู่ที่ไหนก็ไม่มีความสุข เราพยายามแล้วนะ แต่ทำไมไม่รู้ไม่เคยสำเร็จ บางทีก็ต้องแสร้งว่าตัวเองมีสิ่งโน้นสิ่งนี้ให้ตัวเองรู้สึกดีแต่ได้ไม่นานก็กลับมาเจ็บปวด อยากจะหายไปเลย พ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องเหนื่อย เรารู้สึกตลอดเวลาว่าไม่สำคัญตายไปก็ไม่เห็นเป็นอะไร แต่พอจะเอาคอแขวนก็ดันกลัวก่อน สิ่งเดิมๆ วนอยู่แบบเดิมทุกๆ วัน ทุกๆ เวลา เราเหนื่อ...
