ไดอารี่ : 21102017

ว่าด้วยเรื่องสังคมครับ ผมไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ ไม่เคยเข้ากับมันได้มากกว่า 

ไม่ชอบเลยครับ ทั้งเสียงดังเอย ทั้งกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่เอย การพบปะผู้คนเยอะๆ

เป็นอะไรที่จะทำผมปวดหัวไมเกรนทันที ตาก็จะเริ่มลาย อารมณ์จะเริ่มนอย และอยากกลับบ้าน

ผมเป็นคนที่ชอบทำอะไรคนเดียวครับ หรืออาจจะคนน้อยๆ คนมากเรื่องมากอะครับน่าเบื่อ

คงเพราะทำอะไรๆ ก็ทำคนเดียวมาตลอด เป็นอีกหนึ่งเหตุผลนึงเลยที่ผมอยู่กับคนอื่นยาก

จุกจิกจู้จี้ อะเพื่อนเก่าเคยบอกอย่างรำคาญ จำได้ดีเลยล่ะ..........

ตอนเด็กพ่อแม่มักบังคับผมให้ไปไหนตลอด แต่ผมก็ไม่เคยไปเลย

ญาติญู้อะไรก็ไม่เคยจำชื่อได้ คนข้างบ้านยังไม่รู้ชื่อเล้ยยยยยย

บางทีก็ลมชื่อเพื่อนในห้องอะครับ คงไม่ค่อยได้เรียกใคร

งานห้องงานกลุ่มก็มักไม่ได้ไปหากเป็นวันหยุด คือถ้าไปไหนที่นอกจากโรงเรียน

จะเป็นอะไรที่ดูดพลังผมมากกก  กลับมาทีป่วยเลยแหละ แต่ผมก็ไม่ได่อ่อนแอขนาดนั้นหรอก

แค่มันยังไม่ชิน  ไปซื้อหนังสือนี่แหละที่ไม่เคยบ่นน

เกลียดมากๆ เลยครับการไปไหนเนี่ย อยู่บ้านนี่คือสวรรค์ บ้านคือวิมานนี่คือเรื่องจริง

ที่นอนคือที่ตายเลยล่ะครับ น้ำหนักไม่ขึ้นนี่สิแปลกกก กินนอนกินนอน จะเป็นหมูและ

เริ่มออกนอกประเด็นอีกแล้วครับ แฮร่ๆๆๆๆ พบกันบทความหน้าครับ